Obrzędy i zwyczaje ślubne/weselne

Błogosławię Wam

Błogosławieństwo jest szczególnym przeżyciem w dniu zaślubin. Zazwyczaj odbywa się ono w domu Panny Młodej tuż przed wyjazdem do kościoła. Bardzo często towarzyszą mu wielkie emocje, a nawet łzy. Jest to trudne zadanie dla rodziców, którzy muszą w kilku zdaniach zawrzeć wszystko to, co chcieliby przekazać swoim dzieciom na nowej drodze życia. Warto mówić szczerze i od serca. Proste słowa potrafią przemawiać bardziej niż patetyczne frazy. Dla tych jednak, którzy boją się, że ogarnie ich trema, dobry sposobem jest oparcie błogosławieństwa na jakiejś znanej frazie lub aforyzmie mówiącym o miłości, np. autorstwa A. de Saint-Exupery lub A.Camus.
 

„Aby Wam nigdy nie zabrakło chleba”

Typowo polskim obyczajem jest witanie Młodej Pary chlebem i solą. Kiedyś obrzęd odbywał się po powrocie z Kościoła do domu rodziców Panny Młodej i należał do obowiązków jej matki, która kończyła go życzeniem: „Aby Wam nigdy nie zabrakło chleba”. Dzisiaj chlebem wita się nowożeńców przed wejściem na salę weselną. Zgodnie z tradycją, ten z małżonków, który pierwszy zje swoją kromkę posypaną solą, będzie sprawował rządy w domu.
 

Przez lewe ramię

Zaraz po wejściu na salę weselną odbywa się pierwszy toast i rzucanie kieliszków. Tak, jak przy większości wróżb, opróżniony kieliszek małżonkowie powinny rzucić za siebie przez lewe ramię, nie oglądając się do tyłu. Ilość kawałków szkła oznacza ilość wspólnie spędzonych lat. Uwaga! Jeśli jakiś kieliszek nie stłucze się, zadaniem drużby jest niezwłoczne jego rozbicie, inaczej zagraża przyszłemu szczęściu nowożeńców. Następnie szkło trzeba pozamiatać. Jest to pierwsze, wspólne sprzątanie Młodej Pary. Dla utrudnienia można związać szufelkę i miotłę sznurkiem, aby nauczyć młodych współpracy.
 

Zdrowie Państwa Młodych!

Pierwszy toast należy zawsze do ojca Panny Młodej. Wyjątek stanowi ślub cywilny, kiedy wygłasza go urzędnik udzielający ślubu. Podczas pierwszego toastu wszyscy goście powinni wstać. Przy następnych wstaje tylko osoba wygłaszająca toast, która zwraca wcześniej na siebie uwagę gości, delikatnie uderzając widelcem o nóżkę kieliszka. Nowożeńcy zawsze powinni siedzieć. Hierarchia toastów jest bardzo istotna i przedstawia się następująco: po ojcu Panny Młodej występuje Ojciec Pana Młodego, następnie Pan Młody i jego świadek. Dopiero później życzenia mogą wznosić goście weselni.
 

Oczepiny przedbabiny

Dzisiejsze oczepiny znacznie różnią się od tych tradycyjnych. Kiedyś o północy Pannę Młodą wyprowadzano do osobnej sali, zdejmowano jej z włosów wianek, obcinano włosy i nakładano misternie zdobiony czepiec – symbol małżeństwa. Dzisiaj z dawnego obrzędu na szczęście pozostała jedynie nazwa, a same oczepiny ograniczają się do zabaw i konkursów, które mają na celu zabawić gości weselnych. Najpopularniejszym zwyczajem jest rzucanie przez Parę Młodą welonu i muszki (krawatu) do zgromadzonych za nimi panien i kawalerów. Panna, która złapie ślubny welon, w przeciągu roku powinna wyjść za mąż. Dla urozmaicenia często nowożeńcom zawiązuje się oczy chustką. Więcej ciekawostek na temat zabaw weselnych znajdziecie w kolejnym artykule.